We zijn inmiddels goed 3 dagen onderweg en staan in Kalgoorlie op een camping alwaar Ank en Ben een ‘cabin’ hebben gehuurd om weer eens een goede nachtrust te krijgen. Het camperen op deze manier valt hun niet mee. Ik houd mijn hart vast want vandaag gaan we pas echt de bush in en wild camperen. Ik geloof dat mijn zusje de dagen aan het tellen is dat we weer in bewoond gebied terechtkomen en in een hotel overnachten.
De eerste dagen zijn Ank en Ben dus niet meegevallen. Ben wordt regelmatig aan getroffen met een handstoffertje om het rode stof van de buitenkant te vegen, dat in tegenstelling tot Maxim die boos werd toen ik een smiley op het raam in de mooie rode laag had getekend.
We zijn enkele dagen geleden van Perth, met zeer veel vertraging omdat de auto nog niet klaar was, vertrokken richting zuiden. We hebben overnacht in Boddington waar we alweer andere eigenaars aantroffen. Helaas regende het en was het knap aan de frisse kant zodat we de volgende dag naar Albany zijn getogen en de nacht hebben doorgebracht aan een camping aan de kust. We hebben nog een familie van 4 walvissen gespot bij Bremers bay, dat blijft een indrukwekkend gezicht. Vandaar uit zijn we via een prachtig 4 Wheel drive track in het Fitzgerald national park naar Hopetoun aan de kust gereden. Waar we een fantastische leuke camping troffen en waar we met behulp van Maxims brandweermansachtergrond in no time een fantastische fik hebben gemaakt waar hele families op af kwamen. Zelfs de camping eigenaar heeft nog een paar koude rakkers genuttigd bij het vuurtje. Helaas werden we veel te vroeg naar binnen gejaagd door een flinke onweersbui.
Na dit vooral natte avontuur hebben we besloten om via Esperance de weg te nemen naar Kalgoorlie om een beetje warm en droog te blijven. Vooral dat laatste want de auto van Ank en Ben is zo lek als een mandje. Zowel in de bestuurderscabine als in het dakgedeelte waar je slaapt. De muggen hebben ons hier overigens ook al flink verwelkomt. Maxim ziet er weer heel vertrouwd uit met die prachtige grote bulten en Ben hebben ze zodanig ongelukkig in zijn hand gestoken dat deze helemaal opgezet is. Ank is vreselijk verkouden en loopt met een lodderig oog rond en een pak zakdoekjes. Verder alles goed hoor ;-)
Straks vertrekken we dus echt naar de outback en verlaten we het asfalt definitief. De volgende update komt over een week uit Alice Springs
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
14 opmerkingen:
He Mike en reisgenoten,
Hahaha, dat klinkt toch een beetje minder idylisch dan gedacht... Vast blij dat jullie 2 aparte campers gehuurd hebben! Sliepen mijn ouders gisteren lekker in een cabin, hebben die 3 rotdochters hun midden in de nacht opgebeld om te vertellen dat ze zo gezellig hebben gegeten...
Veel plezier nog!
Frans en Anne
Hi Mates,
Leuk om weer eens iets van jullie te lezen. Ik dacht bijna dat jullie ontvoerd waren door een bende goudzoekers. Jullie hebben Ben en Ank toch wel goed geinformeerd m.b.t. jullie tocht door het binnenland? :-) Ik wens ze in iedergeval eeeerrrgggg veeelll succes! :-) In ieder geval veel plezier en wij zijn NIET jaloers op jullie.
groetjes van Marco, Rebecca en Chao Ya
Crikey! Ja, een luxe rondreis met allerlei comfort zou het niet worden, toch? Maar dat van die walvisfamilie én de gigafik maakt - denk ik - een boel goed. Als ik het zo lees ben jij de enige die er fris en fruitig bij loopt :-)
Ik hoop spoedig weer wat van je te lezen. Groetjes vanuit een zonnig Friesland (16 graden).
Dat rode stof moet je ook gewoon op die ruiten laten zitten. Het straald uit waar je mee bezig bent...
Whow, echt een avontuur dus!
Veel plezier, hoop ik ;-).
Gelukkig dat 'verder' alles goed gaat ;) Ik lees met veel plezier met jullie reis mee.
piejoe...dacht ook even dat jullie van de aardbol verdwenen waren, meegenomen door een kangaroe of zo...Klinkt als een echt avontuur! Geweldig! Al hoop ik dat iedereen over virussen en ander ongedierte snel heen is, dat reist een stuk lekkerder lijkt me.
Ben heel benieuwd naar de volgende etappe..Hou je haaks met zn allen!
hug
geniet van de bush en alle mooie vergezichten. Heerlijk om weer even te lezen hoe het jullie vergaat. Hoop dat het met ieder snel weer oke is (muggenbeten en lodderige ogen) en dat het weer goed is. Veeeeeel reisplezier en groetjes van hier
Hoi Mike en Maxim,
Met de katten geen probleem.
Ik ga er 2 maal per dag zoals afgesproken naar toe. Ze zijn niet altijd gezamenlijk thuis.
Blij dat we weer nieuws van jullie zien op de mail.
Ank veel sterkte toegewenst in de outback.
Ik hoop dat jullie erg genieten en doe voorzichtig aan, zodat jullie weer heelhuids terugkomen.
Hartelijke groeten Max.
Alle begin is moeilijk :-) Blijven genieten maar daar, dit is toch wat jullie wilden :-P
Wat een heerlijke reis!
Geniet ervan.
Liefs Marloes
Ha ha, hopelijk komen jullie gezond en zonder familievete aan in Alice Springs!
lekker genieten Mike,de ongemakken van nu lijken een peuleschil als je later terugkijkt en droomt over toen je daarginds was.Lees je blog met veel plezier !
Ben zelf intussen alweer 2x in Italie geweest waarvan 1x met Ginger en dat was ook best een avontuur maar toch niet als in de bush van down under,
groetjes, Milydia
Lieve Anke, Ben, Mike en Maxim,
Vanaf een luie bank in een tot in de puntjes geregeld Nederland lees ik elke keer jullie belevenissen. Ben er sinds vanmiddag achter hoe ik een berichtje kan achterlaten, dus vanaf nu ....Ik vind het echt heel moedig zoals jullie al die vliegende, kruipende en springende dieren weerstaan. Heel veel plezier en die ervaring zal voor altijd een deel van jullie leven uitmaken. Heel veel plezier en reisgenot...
Liefs Trees
Een reactie posten